مطالعه موردی یخ‌زنی هواپیما در مسیرهای مختلف پروازی در ایران

یخ‌زنی هواپیما یعنی تشکیل یخ روی سطح هواپیمای در حال پرواز که یکی از عمده‌ترین حوادث در هوانوردی می‌باشد. یخ‌زنی جزء پدیده‌های جوی است که از نظر نوع و میزان شدت، کاملاً قابل پیش‌بینی نیست. در این مطالعه رخداد یخ‌زنی‌های گزارش‌شده توسط خلبانان بررسی شده است. علاوه بر گزارش‌های خلبان، گزارش‌های هواشناسی، نقشه‌های فشار سطح‌زمین و ارتفاع ژئوپتانسیلی ترازهای 850 و 500 میلی‌بار و نمودارهای نیم‌رخ دما، رطوبت و باد (نمودارSkeW-T ) استفاده گردید. سپس با تحلیل نقشه‌های هواشناسی و بررسی الگوهای همدیدی مؤثر بر یخ‌زنی، شدت یخ‌زنی با استفاده از محتوای آب ابر، محاسبه‌ی ارتفاع سطح یخ‌بندان با استفاده از دمای سطح‌زمین، بررسی چگونگی رخداد یخ‌زنی با استفاده از روش 8D- و شاخص‌های پایداری در زمان‌های مورد نظر محاسبه گردید.  نتایج نشان می‌دهد که بیش‌ترین یخ‌زنی‌ها در ماه آوریل بوده و الگوهای همدیدی مؤثر در ایجاد یخ‌زنی بر روی کشور، در بیشتر موارد کم‌فشارهای دینامیکی است و یخ‌زنی‌ها در مناطقی که ناوه و جبهه‌ی سرد فعالیت دارند، رخ داده‌اند. یخ‌زنی‌های شدید همراه با ابرهای کومه‌ای با گسترش قائم زیاد (Cb) همراه بوده است. هم‌چنین روش 8D- برای یخ‌زنی‌های شدید که در ماه‌های آوریل رخداده، مناسب بوده است.